Oba źródła nie są zgodne z założeniami socrealizmu, ponieważ Źródło 1. obrazuje plan sześcioletni, na którym widać rozwój, budowę, nowe miejsca pracy i przyszłość. Z kolei Źródło 2. jest przykładem kpiny z socrealizmu, która wydobywa drugie dno propagandy, mówiąc o budowie Nowej Huty. Autor mówi wprost, że klasa robotnicza w męczarniach wyrasta z propagandy, nie dostając praktycznie nic w zamian.
„Poemat dla dorosłych” szybko znalazł się na zakazanej liście, ponieważ jawnie krytykował władzę komunistyczną.