Po 16 grudnia 1981 r. Krajowy Komitet Strajkowy przestał funkcjonować, co dało potrzebę odbudowania centrali „Solidarności”. Na początku 1982 r. powstał Ogólnopolski Komitet Oporu, który nawiązywał kontakty pomiędzy regionami działania ruchu i łączenia ich ze sobą. W krótkim czasie doszło do sporu między przedstawicielami ruchu. Jedni uważali, że należy szybko podejmować działania na rzecz strajku generalnego, znowu drudzy chcieli zbudować najpierw silne struktury podziemne, które byłyby ciężkie do zniszczenia przez władzę. Podziemie również wydawało własną nielegalną prasę i ulotki oraz stworzyli swoje radio.
Dzięki połączeniu dwóch ruchów część działaczy uniknęła internowania, co przyczyniło się do stworzenia 22 kwietnia 1982 r. Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej (TKK) „Solidarność”.