Pisząc wypracowanie historyczne, musisz pamiętać o zachowaniu odpowiedniej formy pisemnej wypowiedzi. Jak każda tego typu praca pisemna, powinna ona zawierać trzy najważniejsze elementy: wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Pamiętaj, aby w odpowiedni sposób odnosić się do postawionych w temacie pytań, a odpowiadając na nie argumentować swoją wypowiedź. Twoja wypowiedź powinna być spójna i nie odbiegać od postawionych przez Ciebie tez.
Pamiętaj o tym, aby w przygotowaniu do tego typu pisemnych wypowiedzi skorzystać z wiedzy spoza podręcznika, czyli źródeł takich jak książki naukowe, popularnonaukowe oraz Internet.
Stanisław Poniatowski został wybrany na króla Rzeczypospolitej w 1764 roku w wyniku przeprowadzonej przez elekcji. Jego wybór był skutkiem międzynarodowych intryg i wpływu zaborczej Rosji, która popierała kandydaturę Poniatowskiego ze względu na przyjazne stosunki i sympatie króla wobec Rosji.
Stanisław August Poniatowski, urodzony w 1732 roku, był człowiekiem wykształconym i kulturalnym. Był protegowanym rosyjskiej cesarzowej Katarzyny II i pełnił wcześniej różne funkcje dyplomatyczne. Jego postać charakteryzowały umiejętności polityczne, inteligencja oraz zainteresowanie sztuką i nauką. Był także jednym z przedstawicieli nurtu oświeceniowego w Polsce. W początkowych latach swojego panowania Stanisław August wykazywał sympatię i przychylność wobec Rosji. Dążył do poprawy stosunków polsko-rosyjskich i podpisał traktat przyjaźni z Rosją w 1768 roku.
W późniejszych latach jednak jego stosunek do Rosji uległ zmianie. Po wybuchu konfederacji barskiej w 1768 roku, która sprzeciwiała się wpływom Rosji w Polsce, król Stanisław August stał się bardziej niezależny i próbował zachować równowagę między wpływami Rosji a interesami Rzeczypospolitej. Jego cele polityczne obejmowały modernizację Rzeczypospolitej, wzmocnienie władzy centralnej, reformy administracyjne, rozwój edukacji oraz modernizację gospodarki.
Stanisław August dążył do przekształcenia Rzeczypospolitej w mocne, zjednoczone i nowoczesne państwo. W swojej polityce starał się równocześnie utrzymać korzystne stosunki z Rosją, unikając konfrontacji bezpośredniej.
Niemniej jednak polityka Stanisława Augusta wobec Rosji była często trudna i ograniczona przez wpływ rosyjskiego dworu oraz interesy zaborczego mocarstwa. Choć starał się zachować niezależność, często musiał podporządkować się decyzjom i interesom Rosji. Nie udało mu się zrealizować wszystkich swoich politycznych celów, a jego panowanie przypadało na okres kryzysu i upadku Rzeczypospolitej.