W trakcie obrad Sejmu Wielkiego, zwanego również Sejmem Czteroletnim, sytuacja międzynarodowa była dynamiczna. Caryca Katarzyna II weszła w konflikt z Turcją, jednocześnie ochładzając stosunki z Austrią. Król Polski Stanisław August Poniatowski wykorzystał tę sytuację dla interesów państwa, dochodząc do porozumienia z Katarzyną II, że w zamian za polskie poparcie w sporze z Turcją, zezwoli ona przeprowadzenie w Polsce reform.
Jednocześnie Prusy opowiedziały się przeciwko Austrii i Rosji, wchodząc w sojusz z państwami takimi jak Anglia, Szwecja i Turcja. Równocześnie wybuch Wielkiej Rewolucji Francuskiej zmobilizował mieszczan europejskich do walki o swoje prawa, co w Polsce objawiło się w postaci Czarnej Procesji w Warszawie, której przewodził prezydent Jan Dekert. Dzięki temu Sejm Wielki mógł przeprowadzić wiele reform, przyjmując Konstytucję 3 Maja oraz ustawy okołokonstytucyjne.
Bardzo duży wpływ na sytuację wewnętrzną Rzeczypospolitej w XVIII wieku miała sytuacja międzynarodowa. Polska de facto nie była w stanie podejmować samodzielnych decyzji bez aprobaty państw ościennych, co bardzo mocno ograniczało zdolność państwa do egzystencji, a związane to było ze wszystkimi wcześniejszymi wydarzeniami XVII oraz XVIII wieku.
Pod koniec XVIII wieku jednak państwa ościenne zaczęły obracać się przeciwko sobie. Polska weszła w układ z najpotężniejszym z nich – Rosją. Dzięki poparciu polskiemu w wojnie z Turcją caryca Katarzyna II pozwoliła przeprowadzić reformy państwa polskiego. Dzięki temu do skutku mógł dojść Sejm Wielki oraz uchwalona mogła zostać Konstytucja 3 Maja. Szybko jednak sytuacja międzynarodowa obróciła się na naszą niekorzyść i Konstytucja nigdy tak naprawdę nie weszła w życie.