Konfederacja targowicka została zawiązana w 1792 roku jako reakcja przeciwników reform wprowadzonych przez Konstytucję 3 Maja.Była to grupa osób niezadowolonych z tych zmian, która dążyła do przywrócenia dawnego porządku i odrzucenia nowych reform. Głównym celem konfederacji targowickiej było obalenie reform wprowadzonych przez Konstytucję 3 Maja i przywrócenie dawnego systemu politycznego, w którym szlachta miała większe przywileje i wpływy.
Konfederaci targowiccy opowiadali się za większą rolą Rosji w sprawach wewnętrznych Rzeczypospolitej. Konfederacja targowicka miała kilku przywódców. Jednym z głównych przywódców był Stanisław Małachowski, polski polityk i szlachcic, który odegrał kluczową rolę w organizacji konfederacji. Inni znaczący przywódcy to Seweryn Rzewuski, książę Józef Poniatowski i Stanisław Szczęsny Potocki.
Warto zauważyć, że konfederacja targowicka spotkała się z oporem ze strony zwolenników reform i nie zyskała pełnej akceptacji w społeczeństwie. W rezultacie doszło do konfliktu między konfederacją targowicką a siłami patriotycznymi, co doprowadziło do wybuchu wojny w obronie Konstytucji 3 Maja w 1792 roku.