Ostracyzm wprowadzony przez Klejstenesa miał chronić ateńską demokrację. Raz do roku obywatele polis mieli prawo wskazać osobę, która ich zdaniem jej zagrażała – wypisując jej nazwisko na skorupie rozbitego naczynie, które zwane było ostrakonem – osoba ta, mimo zachowania praw i majątku, musiała udać się na 10-letnie wygnanie.
W ten sposób chroniono się przed potencjalnymi tyranami.