Abraham mierzy się z ogromem wątpliwości. Nie jest pewien czy treścią nakazu Boga powinien dzielić się ze swoją rodziną. Darzy swojego jedynego syna miłością i jest do niego przywiązany, waha się, czy wypełnić polecenie Boga. W czasie podróży towarzyszy mu wiele emocji, kiedy moment złożenia ofiary staje się coraz bliższy. Abraham cierpi, na myśl o tym, co niebawem ma zrobić. Po upuszczeniu noża jest jednak na tyle zdeterminowany i oddany woli Bożej, że postanawia udusić swojego syna. Wskazuje to na jego bogobojność, a także siłę jego wiary i zaufanie, jakim darzy Stwórcę.
Abraham wykreowany przez Herlinga-Grudzińskiego różni się od biblijnego Abrahama przede wszystkim tym, że dręczy go wiele przemyśleń i emocji. W Biblii nie jesteśmy w stanie dostrzec tak wielu cech charakteru i uczuć, które towarzyszą Abrahamowi. Patriarcha w utworze Herlinga-Grudzińskiego prócz tego, że jest bardzo wierzącą osobą, zostaje także przedstawiony jako zwyczajny, szary człowiek, posiadający wiele emocji i przemyśleń.
Po przeczytaniu obydwu tekstów możesz porównać obecne w nich postaci, bazując na treści fabuły, tym jak szczegółowo bądź nie, jest opisane otoczenie oraz na zachowaniu bohaterów. Wszystko to składa się na cechy, którymi są wyposażeni.