W tym zadaniu musisz opisać język utworu, skupiając się na budowie zdań, słownictwie oraz środkach stylistycznych.
Budowa zdań w utworze opiera się na zdaniach wielokrotnie złożonych, zarówno współrzędnie, jak i podrzędnie. Zdarzają się także zdania pojedyncze. W tekście są liczne wyliczenia, które przybliżają przeżycia Hioba. Pojawiają się także metafory „Nowa żona nową miłością chuchała mu w usta”, porównania „zbędny jak wyrzut sumienia”, epitety „szczęśliwy Hiob”, „utraconym raju”, powtórzenia „w ciemności chodzisz ciemnością owinięty”. Charakter utworu jest połączeniem słownictwa wyniosłego „Ileż bardziej” z potocznym, niekiedy nawet bardzo dosadnym – „zdechł”. Niektóre zdania są rozpoczynane spójnikami „Lecz Hiob ocalał/Lecz Hiob szczęśliwy […]”.
Język utworu można scharakteryzować poprzez analizę elementów, na które składa się budowa zdań (jakie zdania występują najczęściej – złożone, pojedyncze?), użyte słownictwo (tekst zawiera archaizmy, słowa potoczne, słowa świadczące o podniosłym charakterze?) oraz środki stylistyczne (mogą to być metafory, porównania, powtórzenia, epitety i wiele innych).
Ćwiczenie 1.
45