Zastanów się, za pomocą jakiego obrazu poeta przedstawił swoją sytuację życiową na końcu utworu.
Poeta pokazał swoją sytuację życiową jako mozolną wspinaczkę po schodach, by dotrzeć do mądrości, na którą poświęcił wiele lat, po czym przez śmierć córki został zrzucony z ostatnich stopni owych schodów i znów jest na pozycji zwykłego człowieka.
Pod koniec trenu jego bohater mówi do Mądrości, że „lata swoje / na tym strawił, żebych był ujźrzał progi twoje”. Oznacza to, że przez lata próbował poznać i wprowadzać w życie opisaną wcześniej filozofię stoicką – według metafory z wiersza, wspinał się po jej stopniach, by stać się mędrcem. Jednak w następnych wersach zostaje „z stopniów ostatnich zrzucony / i między insze, jeden z wielu, policzony”. Oznacza to, że po śmierci córki nie jest już w stanie kontynuować swojej drogi do bycia mędrcem – zwątpił w swoją filozofię i znowu stał się zwykłym człowiekiem, który mocno odczuwa emocje i nie może pogodzić się z tragedią, która go spotkała.
Ćwiczenie 1
46Ćwiczenie 1.
69Ćwiczenie 3.
69Ćwiczenie 4.
69Ćwiczenie 5.
69Ćwiczenie 6.
69Zadanie 3.
81Ćwiczenie 1.
182