Opisz styl eseju Zygmunta Kubiaka. Opisz środki artystyczne i retoryczne, które stosuje autor i jaki efekt dzięki temu osiąga. Podaj konkretne przykłady tych środków.
Styl eseju jest podniosły i poetycki. Autor stosuje dużo środków stylistycznych i retorycznych. Najczęściej stosuje: archaizacje języka („wszyscyśmy”, „wszem”, „przyrodzonym”), epitety („nieznajomy wróg”, „sentymentalną złudą”, „Mistrzu czarnoleski”, „gorzka wiedza”), wyliczenia („jasnowidzący, gorzki, ironiczny”, „w twoim słowie, w naszej czci, w naszej miłości”), powtórzenia („znalazłeś rym, […] znalazłeś miarę”), paralelizmy („Ale wiedziałeś przecież o tym […] Wiedziałeś o tym dobrze”), apostrofę („Janie Kochanowski, Ty znasz nas dobrze”, „Wielki duchu”). Dzięki zastosowaniu tych środków osiąga efekt tekstu bardzo podniosłego i godnego tak wielkiej postaci, jak Jan Kochanowski, wyrażającego prawdziwe uwielbienie dla opisywanej osoby. Jest to też tekst bardzo przekonujący, wzbudzający w odbiorcy poczucie szacunku do Kochanowskiego i przekonanie, że rzeczywiście był wielkim poeta.
Archaizacja języka – zabieg stylistyczny polegający na upodobnieniu języka tekstu do języka historycznego dzięki zastosowaniu archaizmów i dawnej składni.
Epitet – połączenie rzeczownika z opisującym go przymiotnikiem.
Wyliczenia – zestawienie obok siebie kilku podobnych rzeczy lub zjawisk.
Powtórzenia – zastosowanie blisko siebie podobnych wyrażeń
Paralelizmy – podobne konstrukcje składniowe występujące blisko siebie w tekście.
Ćwiczenie 1
46Ćwiczenie 1.
69Ćwiczenie 3.
69Ćwiczenie 4.
69Ćwiczenie 5.
69Ćwiczenie 6.
69Zadanie 3.
81Ćwiczenie 1.
182