Wypisz z wiersza fragmenty, w których podmiot liryczny chwali Polaków, oskarża ich lub łączy obie te rzeczy.
Oskarżenia: „bezmyślny a przebiegły w trudzie zwykłego dnia”; „bez litości dla wdów i sierot, bez litości dla starców”; „władze oddaje ludziom o oczach handlarza złotem”, „pozwala wznosić się ludziom o sumieniach zarządców bordelu”; „najlepsi jego synowie pozostają nieznani”, „naród w pomiętych czapkach, z całym dobytkiem na plecach”, „nie ma ni miast ni pomników, ni rzeźby ani malarstwa”, handluje starymi klamkami ukradzionymi w ruinach”.
Pochwały: „najczystszy z narodów ziemi, gdy osądza je światło błyskawic”, „życie składa w ofierze, aby ściagnąć gniew niebios na wroga”; „tylko w ust do ust uniesione słowo i wróżbę poetów”.
Oba te przedstawienia: „gorzkie łzy tego ludu przerywają w połowie pieśń / a kiedy milknie pieśń, mówi się głośno dowcipy”, „naród wielki, naród niezwalczony, naród ironiczny.
W wierszu Miłosza pojawiają się wyrażenia i podkreślające zalety Polaków i krytykujące ich, a często pokazujące oba te obrazy w jednym zdaniu.
Ćwiczenie 1
46Ćwiczenie 1.
69Ćwiczenie 3.
69Ćwiczenie 4.
69Ćwiczenie 5.
69Ćwiczenie 6.
69Zadanie 3.
81Ćwiczenie 1.
182