Podaj współczesną formę archaizmu mszej, następnie odmień ten wyraz przez przypadki, oddzielając temat od końcówki fleksyjnej.
Współczesna forma – mszy
Liczba pojedyncza: M: msz–a, D: msz–y, C: msz–y, B: msz–ę; N: msz–ą; Msc: msz–y, W: msz–o
Liczba mnoga: M: msz–e, D: msz–y, C: msz–om, B: msz–e; N: msz–ami; Msc: msz–ach, W: msz–e
Przypadki i ich pytania: Mianownik (M.) – kto? co?; Dopełniacz (D.) – kogo? czego? (nie ma); Celownik (C.) – komu? czemu? (się przyglądam); Biernik (B.) – kogo? co? (widzę); Narzędnik (N.) – (z) kim? (z) czym? (idę); Miejscownik (Ms.) – o kim? o czym? (mówię); Wołacz (W.) – zwrot do kogoś lub czegoś. Temat to część wyrazu, która nie podlega zmianom w czasie odmiany go przez przypadki – zmienia się wtedy tylko końcówka fleksyjna.
Ćwiczenie 1
46Ćwiczenie 1.
69Ćwiczenie 3.
69Ćwiczenie 4.
69Ćwiczenie 5.
69Ćwiczenie 6.
69Zadanie 3.
81Ćwiczenie 1.
182