Wesele jest jednym z najwybitniejszych przykładów idei syntezy sztuk w literaturze i teatrze Młodej Polski. Wyspiański, artysta wielostronny, posługuje się licznymi rodzajami artystycznymi, aby stworzyć pełny obraz bronowickiej chaty. Ważną rolę w dramacie odgrywają didaskalia, w których autor szczegółowo opisuje wygląd scenografii, rekwizytów, układ świateł, a także towarzyszące bohaterom muzykę i tańce. Wizja spektaklu, którą tworzy w swoim utworze artysta, jest w pełni spójna z ideą syntezy sztuk – poetyckie dialogi na tle niekończącej się muzyki i tańca, w otoczeniu przemyślanej scenografii.
Idea syntezy sztuk postulowała wizję dzieła jako harmonijnego, spójnego połączenia literatury, sztuki, muzyki, ruchu.