Mając współrzędne wierzchołka paraboli, tworzymy jej postać kanoniczną, w której nieznana jest jedynie a. Rozwijając postać kanoniczną, otrzymujemy postać ogólną, gdzie wyraźne jest, że
. Z informacji o przecięciu wykresu z osią OY, wnioskujemy, że
. Z równania, jakie otrzymujemy, porównując współczynniki c, otrzymujemy współczynnik a i podstawiając go do rozwiniętej postaci kanonicznej, dostajemy postać ogólną funkcji.