Z podanej w treści postaci funkcji odczytujemy miejsca zerowe
i korzystamy z faktu, że wierzchołek paraboli znajduje się symetrycznie pomiędzy tymi wartościami – jest ich średnią arytmetyczną. Teraz współczynnik a możemy wyznaczyć z faktu, że największa wartość funkcji to f(p). Postać kanoniczna uzyskujemy z gotowego przepisu funkcyjnego.