Cząsteczki cukrów prostych mają więcej niż jedno centrum chiralności. Przynależność do szeregu D lub L nie zależy już zatem od kierunku skręcania płaszczyzny światła spolaryzowanego. D-fruktozę zaliczamy do szeregu D, ponieważ asymetryczny atom węgla najbardziej oddalony od grupy ketonowej (C5) ma grupę -OH położoną po prawej stronie. Ten atom węgla nazywamy konfiguracyjnym i definiuje przynależność cukru do danego szeregu.
Rysunek przedstawia omawiany konfiguracyjny atom węgla (zaznaczony na czerwono). W ramce zaznaczono grupę ketonową, od której właśnie ten atom węgla jest najbardziej oddalony i stąd pełni swoją funkcję: