Imperium karolińskie po śmierci Karola Wielkiego popadło w chaos. Wyniszczały je wojny domowe i konflikty wewnętrzne, które dały o sobie znać już za panowania następcy Karola. W takiej sytuacji jego trzej wnukowie: Lotar, Karol i Ludwik na zjeździe w Verdun w 843 r. postanowili dokonać podziału imperium na trzy części. Oficjalnie, władcą zwierzchnim został Lotar, jednak jego ród szybko wygasł, natomiast państwo podzielono pomiędzy dwa pozostałe. W ten sposób powstały państwa, które będą odgrywały ważną rolę w historii Europy – Francja i Niemcy. Rozbicie dotychczas zjednoczonego Imperium doprowadziło do znacznego osłabienia władzy panujących niepodzielnie Karolingów.
Wielkie imperia mają to do siebie, że trudno nimi zarządzać przez dłuższy czas. Imperium karolińskie nie było tu wyjątkiem i w wyniku wojen domowych podzieliło się na trzy części. Nie powstrzymało to jednak ich znacznego osłabienia i zdobycia sporych wpływów przez lokalnych możnych.