Autor przywołał w swoim tekście postaci pięknych, wpływowych kobiet, które zapisały się w świadomości ludzkiej. One wszystkie już nie żyją, co ma wskazywać na nieuchronność przemijania.
W tekście autor wspomina kurtyzanę Florę, urokliwą Archippę, boginkę Echo, czarującą Helois, królową Blankę, władczynię Bertę, znaną z Biblii Liię, damy żyjące w średniowieczu oraz Joannę d’Arc.