Słowa: „Ach, gdzie są niegdysieysze śniegi!” stanowią odniesienie do minionych czasów, które już nie powrócą. Odeszły w niebyt, tak jak kobiety wymienione przez autora. Pytanie kryjące się w przytoczonej frazie wieńczy apostrofy pojawiające się na początku kolejnych strof.
W tekście autor wspomina kurtyzanę Florę, urokliwą Archippę, boginkę Echo, czarującą Helois, królową Blankę, władczynię Bertę, znaną z Biblii Liię, damy żyjące w średniowieczu oraz Joannę d’Arc. Wszystkie te kobiety już nie żyją, ponieważ tak jak inni ludzie ulegają przemijaniu.