„Taniec śmierci”, Bernt Notke – śmierć jako szkielet przychodzący po każdego, traktujący wszystkich w równy sposób
„Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią” – Śmierć jako szkaradna postać, troskliwa i pobożna, a jednocześnie także stanowcza i zasadnicza
„Śmierć i skąpiec”, Hieronim Bosch – śmierć jako okryty białą chustą szkielet, wyposażony w strzałę odbierającą życie; pojawia się wraz z siłami dobra i zła, kuszącymi człowieka po raz ostatni
„La Danse macabre”, Guy Marchant – śmierć jako nagi szkielet chwytający swoje ofiary pod ramię
W średniowieczu popularnym motywem stał się tak zwany taniec śmierci. Przedstawiał on wizję nieuchronnego końca jako zjawiska, które dotyczy każdego człowieka, niezależnie od jego stanu czy zamożności.