obraz „Chrystus, Maryja i św. Jan” Rogiera van der Weydena – przedstawiona scena jest kameralna. Poza Janem Chrzcicielem nikt nie przygląda się zaistniałej tragedii, odwrotnie niż w „Lamencie świętokrzyskim”, gdzie Matka Boska zwraca się do wielu podmiotów.
obraz „Ukrzyżowanie” Giotto di Bondone – smutek Maryi odzwierciedlono tak, jak w „Lamencie świętokrzyskim”. Zmianą wprowadzoną przez autora jest podkreślenie świętości Maryi poprzez otoczenie jej głowy glorią. Artysta dodał też postaci anielskie, o których w tekście nie było mowy (występował w nim pojedynczy archanioł).
Motyw stabat Mater Dolorosa kryje w sobie hasło „stała Matka Boleściwa” i odnosi się do postaci Maryi przeżywającej ogromny smutek oraz ból po ukrzyżowaniu Jezusa.