Typowe dla epoki było przyjęcie postawy ascetycznej, a także zwrócenie się ku Bogu poprzez modlitwę (pielgrzymowanie), pokutę (porzucenie bezpiecznego domu) i jałmużnę (rozdanie majątku). Wyrzeknięcie się dóbr materialnych i jakichkolwiek wygód było nietypowe i może budzić podziw również współcześnie.
„Legenda o św. Aleksym” opowiada o bogatym mężczyźnie z wysoko postawionego rodu, który postanowił porzucić wszystko, co posiadał i oddać swoje życie Bogu.