Dowody na to, że natura broni dostępu do Mogiły:
– ukształtowanie terenu – wzgórzysty teren;
– roślinność osłaniająca przestrzeń;
– natura pełni role strażnika Mogiły jako wyjątkowego miejsca.
O tym, że natura broni dostępu do Mogiły i pełni rolę jej strażnika, świadczą następujące cytaty:
– „Czółno wiozące dwoje młodych ludzi skierowało się ku tym piaskom i wężowymi skrętami prześliznąwszy się pośród wielkich kamieni, nad płytką wodą z piaszczystego dna wystających, u lądu stanęło”.;
– „[…] rozległą polaną czy łąką leśną, objętą regularnym i ściśle zamkniętym kołem falistych wzgórzystości, po których pięły się i spływały coraz gęściej tłoczące się i plączące z sobą stare sosny, jodły i młode zarośla”.;
– „[…] młode zarośla tworzyły długie ściany i grube kolumny zieloności tak ciemnej, że prawie czarnej”.;
– „W głębi, pod ciemną kolumną kilku splecionych z sobą jodeł, słupem padającego od nich cienia okryty, wznosił się niewysoki pagórek […]”.