Wokulski zwraca szczególną uwagę na:
– strukturę miasta i jego logiczną konstrukcję;
– spójność pozornego nieporządku miasta.
Wokulski początkowo postrzega chaos jako chaos. Z czasem dostrzega jednak jego logiczną strukturę, która zapewnia mu spójność: „Paryż, pomimo pozornego chaosu, ma plan, ma logikę, chociaż budowało go przez kilkanaście wieków miliony ludzi, niewiedzących o sobie i bynajmniej niemyślących o logice i stylu. Paryż posiada to, co można by nazwać kręgosłupem, osią krystalizacji miasta”.