| Rzecki | Węgiełek | Baron Krzeszowski i Izabela Łęcka | |
| Środowisko, które reprezentują | mieszczaństwo | lud | arystokracja |
| słownictwo wyróżniające wypowiedzi bohaterów | – wyrazy nacechowane emocjonalnie (np. „brzuszek”;– dużo epitetów (np. „duże”, „prawdziwe”);– słownictwo wartościujące (np. „doskonałym”); | – wyrazy potoczne (np. ino plunął ze złości”);– gwara (np. „ino”);– frazeologizmy (np. „słowo honoru daję”); | – wtrącenia w języku francuskim (np. „Mersi monsieur”);– tytuły (np. „panie baronie”);– słownictwo związane ze zwyczajami arystokracji (np. „Czyżby chciał pan satysfakcji?”); |
Słownictwo o nacechowaniu emocjonalnym ma na celu wyrażenie i podkreślenie prezentowanego stanowiska.
Epitet to przymiotnikowe określenie rzeczownika podkreśla i uwydatnia jego cechę.
Słownictwo wartościujące służy ocenie, wskazuje cechy w ujęciu dobre–złe.
Gwara to odrębna odmiana języka używana przez konkretną grupę społeczną, np. gwara góralska.
Frazeologizm to połączenie wyrazów, których połączony sens jest inny od sensów poszczególnych wyrazów, np. twardy orzech do zgryzienia – trudny do rozwiązania problem.