Przedstawiciele arystokracji w „Lalce” | Charakterystyka |
Tomasz Łęcki i Izabela Łęcka | – bankruci;– wysokie poczucie wartości;– umiłowanie salonowego życia;– egocentryzm;– zapatrzeni w przeszłość; |
Kazimierz Starski | – amoralny;– cyniczny;– ceni zabawę i przyjemności;– kosmopolita; |
Książę | – popiera założenie spółki do handlu ze wschodem;– pragnie poprawy dla społeczeństwa;– nie podejmuje rzeczywistego działania do wyprowadzenia kraju ze złej sytuacji; |
hrabina Karolowa | – uboga krewna Łęckich, ciotka Izabeli;– lubi plotki i spotkania towarzyskie;– niezdolna do pracy;– prowadzi dom krewnych; |
baronostwo Krzeszowskich | – baron trwoni majątek w wyścigach;– baronowa ma zatargi z sąsiadami; |
baron Dalski | – ma dużo młodszą narzeczoną;– odwiedza majątek prezesowej Zasławskiej;– zdziecinniały;– zaślepiony uczuciem;– zdradzony przez żonę;– ośmieszony rozwodnik; |
prezesowa Zasławska | – niegdyś zakochana w ubogim oficerze;– wzorowo prowadzi majątek;– dba o pracowników i służbę; |
Julian Ochocki | – entuzjasta nauki;– wynalazca;– ambitny;– działa na rzecz społeczeństwa; |
Obraz arystokracji przedstawiony w „Lalce” jest zdecydowanie negatywny. Z wyjątkiem prezesowej Zasławskiej i Juliana Ochockiego wszyscy jej przedstawiciele są nieodpowiedzialni, niezaradni życiowo, infantylni, lekkomyślni, rozpuszczeni, egocentryczni, egoistyczni, prowadzą zbytkowny tryb życia, pragną rozrywek, są dumni ze swojego pochodzenia, pogardzają pracą i ludźmi o niższym statusie społecznym.