Cechy powieści na przykładzie „Lalki” Bolesława Prusa:
– długi utwór napisany prozą;
– duża ilość bohaterów, np. Stanisław Wokulski, Ignacy Rzecki, Izabela Łęcka, Tomasz Łęcki, Julian Ochocki, Michał Szuman, Kazimierz Starski, baron Krzeszowski, Jan Micel, Węgiełek, Helena Stawska;
– różnorodne wątki, np. wątek miłosny Wokulskiego i Łęckiej, wątek Rzeckiego, wątek społeczno–obyczajowy, wątek historii Minclów, wątek rodziny Łęckich;
– obiektywny trzecioosobowy narrator wszechwiedzący;
– część opisowa i dialogowa.
Cechy noweli na przykładzie „Z legend dawnego Egiptu” Bolesława Prusa:
– krótki utwór napisany prozą;
– jeden wątek – losy Horusa;
– ograniczona ilość bohaterów – Ramzes, Horus, dworzanie;
– punkt kulminacyjny – wyzdrowienie Ramzesa i śmierć Horusa
– zakończenie z puentą – człowiek jest bezsilny wobec losu.
Powieść to utwór literacki o rozbudowanej wielowątkowej fabule opowiadanej przez narratora. Treść pisana jest prozą z podziałem na opisy i dialogi. W powieści występuje duża ilość bohaterów.
Nowela to krótki utwór literacki pisany prozą o jednowątkowej akcji, zwartej kompozycji i ograniczonej ilości bohaterów, który kończy się puentą.