Przykładowe rozwiązanie:
Myślę, że tak, ponieważ – co można wyczytać z zamieszczonego schematu – gwarantem konsensusu w trakcie istnienia Ligi Narodów była zasada jednomyślności – wszyscy członkowie LN musieli wyrazić zgodę bądź sprzeciw, aby przyjąć lub odrzucić dane rozporządzenie. W zgromadzeniu ogólnym każde państwo dysponowało jednym głosem, co także wydaje mi się sprawiedliwym rozwiązaniem.
Mimo iż z inicjatywą powołania LN wyszły Stany Zjednoczone, same nie zostały jej członkiem, co dosyć mocno osłabiło znaczenie organizacji, która ostatecznie nie przetrwała nawet trzech dekad.