Autorytarny system polegał na rządach jednego, silnego przywódcy, który ograniczał władzę sejmu. Obozem rządzącym w Polsce była sanacja, a jej przywódcą w latach 1926-1935 - marszałek Józef Piłsudski. Istniały jednak inne partie. Prawa obywatelskie były ograniczane, ale represje stosowano tylko do pewnego stopnia i jedynie wobec osób, których działalność została uznana za niebezpieczną, np. wobec komunistów i narodowców o skrajnych poglądach. Te osoby trafiały do obozu odosobnienia w Berezie Kartuskiej. W II Rzeczpospolitej jako państwie autorytarnym funkcjonowała gospodarka wolnorynkowa i poszanowanie dla własności prywatnej. Państwo nie ingerowało znacznie w gospodarkę.
System autorytarny, w przeciwieństwie do systemów totalitarnych:
- pozwalał na funkcjonowanie innych partii o odmiennych poglądach politycznych,
- nie oznaczał wszechwładzy przywódcy i partii,
- rzadko stosował cenzurę,
- zezwalał na swobodę w działalności artystycznej,
- nie stosował łamania praw obywateli.
Podobieństwa pomiędzy systemami totalitarnymi a systemem autorytarnym:
- istnienie jednego silnego przywódcy,
- istnienie obozów dla osób, których uznawano za niebezpiecznych i szkodliwych dla państwa.
Pamiętaj, że Józef Piłsudski przejął ponowną władzę w Polsce w wyniku zamachu stanu 12 maja 1926 roku. Przyczyną zamachu były niepokoje polityczne panujące w II Rzeczpospolitej.
Polska polityka zagraniczna prowadzona przez Józefa Piłsudskiego skupiała się na balansowaniu pomiędzy stosunkami z III Rzeszą i ZSRS a państwami zachodnimi.