Na konferencji w Teheranie postanowiono:
- walczyć z III Rzeszą aż do jej bezwarunkowej kapitulacji;
- utrzymać zabór krajów nadbałtyckich i wschodnich terytoriów Polski przez Sowietów.
Na konferencji w Jałcie postanowiono:
- zatwierdzić zabór terytoriów zagarniętych przez ZSRS podczas wojny;
- zezwolić na zorganizowanie wolnych wyborów w Polsce i innych krajach opanowanych przez ZSRS.
Postanowienia te nie były zgodne z Kartą atlantydzką. Chociaż zezwolono na przeprowadzenie wolnych wyborów w krajach opanowanych przez Sowietów, to jednocześnie zatwierdzono zabór tych państw. Umożliwiło to Stalinowi uczynienie z opanowanych terenów swojej strefy wpływów.
Karta atlantydzka zakładała przywrócenie suwerenności i autonomii narodów, które podczas II wojny zostały podbite. Konferencje z udziałem Wielkiej Trójki nie zagwarantowały tych dwóch rzeczy podbitym narodom.