Okres rewolucji przemysłowej charakteryzował się szybkim rozwojem przemysłu, co miało wpływ na pozostałe gałęzie gospodarki. W wyniku tego procesu zaczęto na szeroką skalę wydobywać węgiel i ropę naftową, co spowodowało odejście od dotychczas stosowanych źródeł energii, czyli wody, wiatru, siły ludzkich mięśni oraz siły zwierząt. Nastąpił etap mechanizacji produkcji, powstały wielkie fabryki, zmniejszyła się ilość produktów wytwarzanych ręcznie, co spowodowało zwiększenie mocy przerobowej i obniżeniem cen towarów. Produkty wytwarzane w fabrykach zaczęły być masowo dostępne, nawet dla biedniejszej części społeczeństwa.
Rewolucja przemysłowa skutkowała rozwojem transportu. Została wynaleziona pierwsza lokomotywa parowa, a później nastąpił rozwój kolei żelaznej. Na przełomie XIX i XX w. nastąpił rozwój transportu samochodowego i lotniczego.
Nastąpił przełom w dziedzinie łączności. Wynaleziono pierwszy telegraf, następnie telefon, a później radio.
Wraz ze zmianami przemysłowymi postępował proces urbanizacji. Zmniejszył się procent ludzi żyjących z rolnictwa, powstała za to nowa grupa społeczna – robotnicy przemysłowi. Nastąpił zanik prawa feudalnego, nastąpiło uwłaszczenie chłopów, czyli nadanie im ziemi na własność.
Nie we wszystkich krajach okres rewolucji przemysłowej rozpoczął się w tym samym czasie. Najwcześniej rewolucja przemysłowa zawitała do Anglii — tam zmiany zaczęły się już pod koniec XVIII w. Jednakże ogólny okres, który charakteryzujemy jako okres rewolucji przemysłowej, przypada na przełom XIX i XX w.
Rewolucja przemysłowa miała także negatywne aspekty:
-ciężkie i niebezpieczne warunki pracy w fabrykach;
-niskie płace dla robotników;
-długie godziny wykonywania pracy, często 12-16 godzin;
-praca dzieci w fabrykach.