Dydona działa w sposób impulsywny. Gniewnie się miota i wykrzykuje swoje pretensje na głos. Jest zdenerwowana, co widoczne jest w jej zachowaniu i słowach.
Środki stylistyczne:
● epitety (obłęd straszny)
● metafory („Biegnie szalona, cała w ogniu”)
● wtrącenia (wiarołomco)
● pytania retoryczne („Zataić? Skrycie odpłynąć z mej ziemi?”).
Dydona była legendarną założycielką Kartaginy, która wdała się w romans z Eneaszem. Nie mogąc znieść rozstania z nim, kobieta popełniła samobójstwo.