Arystofanes pozostał wierny zasadzie decorum. Co prawda w drugim agonie wykorzystuje on poważniejsze niż dotąd słownictwo, ale czyni to w sposób ironiczny, wyśmiewając zwyczajową postawę sofistów.
Zasada decorum występująca w teatrze antycznym polegała na zachowaniu czystości formy. W związku z tym zabronione było łączenie scen komediowych z tragicznymi. Jednocześnie tragedie pisane były w stylu poważnym i podniosłym, a komedie uszczypliwym, rubasznym i humorystycznym.