Starożytni Grecy uważali, że jednostka nie ma wpływu na swój własny los. Nie może ona zmienić swojego przeznaczenia, a pisane jej zdarzenia nastąpią niezależnie od podjętych przez nią działań bądź decyzji. Przykładem potwierdzającym to jest treść mitu o Edypie. Jego rodzice, słysząc słowa przepowiedni wieszczącej śmierć ojca z ręki syna, postanowili porzucić swoje dziecko w górskiej jaskini. Edyp jednak przeżył i, nie znając swoich biologicznych rodziców, przez omyłkę zabił Lajosa (ojca) i poślubił Jokastę (matkę). Tym samym wypełniło się ciążące na nim proroctwo.
Starożytni Grecy wierzyli, że człowiekiem, a nawet bogami, rządzi niewidzialna siła zwana Fatum.