Utwór Tetmajera składa się z dwudziestu wersów, z których każdy ma czternaście sylab. Akcenty padają na trzecią, szóstą, ósmą, dziesiątą i trzynastą zgłoskę. Występuje także wers pełniący funkcję refrenu („cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie”) oraz rymy parzyste o układzie aabb. Wszystkie te elementy wpływają na rytmiczność wiersza.
Melodia mgieł nocnych to wiersz sylabotoniczny. Oznacza to, że w każdym wersie występują stała liczba sylab oraz stały akcent w każdym wersie. W utworze Tetmajera akcenty przypadają na pierwszą, trzecią, szóstą, ósmą, dziesiątą i trzynastą sylabę.