Przestrzeń w wierszu Tetmajera zdaje się nie mieć końca, wyznacza ją ruch mgieł, który odbywa się zarówno w dole kotliny, jak i wokół księżyca i gwiazd, a także pomiędzy szczytami. Sformułowania typu „przestworów głębina” jeszcze bardziej poszerzają przestrzeń nocnych zdarzeń, wymienione sformułowanie odnosi do nieskończoności.
Impresjonizm to kierunek w malarstwie drugiej połowy XIX wieku, jego nazwa pochodzi od Claude’a Moneta, który zatytułował swój obraz Impresja, wschód słońca. Głównym celem impresjonistów stało się subiektywne przekazanie rzeczywistości, oparte na odbieranym wrażeniu, na zmienności barw, grze świateł. Nurt pojawił się także w literaturze, a wziął się z inspiracji dokonaniami malarskimi. Impresjonistyczne utwory literackie kładły nacisk na opisywanie wrażeń i doznań, rezygnując z realistycznego opisu rzeczywistości.