Szaleństwo ukazane jest poprzez nagromadzenie wielości obrazów, wyobraźnia zostaje wyzwolona i wiedzie przez kolejne skojarzenia, np. morze wyzwala wspomnienie, przypomina sobie smak kwaśnych jabłek. Obrazy w utworze zestawione są na zasadzie kontrastu: kwaśne jabłka–słodka żegluga. Inny kontrast dotyczy zestawienia obok siebie kałuży oraz morza, to kontrast między małym, bliskim, często zabrudzonym skupiskiem wody a bezkresnością, otwartością i anonimowością morza. Między czymś znanym i bezpiecznym, a nieodkrytym i pełnym niebezpieczeństw. Kałużą będzie tu symbolizowała codzienność, dom rodzinny, a morze wolność i nieodkrytą jeszcze rzeczywistość.
Arthur Rimbaud był poetą francuskim, nazwanym jednym z poetów wyklętych. Wiódł burzliwe życie w Paryżu, odrzucał konwenanse społeczne. Tworzył bardzo krótko, zaczął pisać poezję jako nastolatek, a zakończył swoją karierę poetycką w wieku 21 lat. Z Paulem Verlaine’em łączyła go miłosna relacja.