Dla podmiotu kobiecego charakterystyczne jest przywołanie postaci kobiecych „świętych” i „kurtyzan”, zmysłowe przedstawienie obrazów, przywołanie dymu, wonności, pieśni weselnych.
Kazimiera Zawistowska (1870–1902) otrzymała solidne wykształcenie domowe, podróżowała po Europie m.in. do Szwajcarii i Włoch. Po wyjściu za mąż zamieszkała w Supranówce, została matką trójki dzieci. Publikowała w młodopolskich czasopismach przekłady poetów francuskich, erotyki i utwory dotyczące życia wsi. Popełniła samobójstwo.