Motywy pochodzące z Apokalipsy św. Jana to:
– krwawiąca Głowa Chrystusa w cierniowej koronie;
– pierwszy wers nawiązuje do grania na anielskich trąbach;
– fragment „w proch powrócą światów dzieje” nawiązują do słów z Apokalipsy: Z prochu powstałeś w proch się obrócisz;
– pojawienie się postaci szatana;
– motyw walki Archanioła Michała z szatanem.
Nawiązania służą osadzeniu utworu w kontekście, dzięki temu czytelnik ma punkt odniesienia do dnia sądu ostatecznego. Ponadto hymn zostaje wpisany w tradycję i autor na tym gruncie może podjąć polemikę.
Katastrofizm – postawa wyrażająca przekonanie o upadku wszelkich wartości, o zbliżającej się nieuniknionej zagładzie świata i cywilizacji. Katastrofiści byli przekonani, że są świadkami rozgrywającej się na ich oczach Apokalipsy. Wątki katastrofistyczne znajdziesz w twórczości Zygmunta Krasińskiego (wizje obłąkanej Marii w Nie–boskiej komedii) Czesława Miłosza (Piosenka o końcu świata), Tadeusza Różewicza, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (II wojna światowa jako apokalipsa spełniona).