W utworze zostaje pochwalone całe stworzenie i jego Stwórca – Bóg. Moc boska przemawia przez przyrodę i objawia się w niej. Człowiek jest częścią stworzenia, jego zadaniem jest pochwała Boga, szacunek do świata, afirmacja życia.
Pod koniec XIX wieku narastała fascynacja postacią św. Franciszka z Asyżu. Młodopolski franciszkanizm rozumiany jest według tego, co przedstawił Leopold Staff we wstępie do przekładu Kwiatków świętego Franciszka. Są to: emocjonalizm, sprzeciw wobec instytucjonalizacji, poczucie wolności, odrodzenie, zwrot do natury i prostego, ubogiego człowieka, pochwała istnienia. Św. Franciszek przedstawiany jest jako głosiciel radości i harmonii.