Krzak dzikiej róży – symbol z wiersza Kasprowicza, oznacza piękno, życie, młodość. Kondycję ludzką. Obok krzaku leży spróchniała limba przypominająca o przemijaniu.
Chrystus z Dies irae – symbol miłosierdzia, cierpienia, bezradności.
Ewa z Dies irae – pramatka, kusicielka
Chochoł – symbol uśpienia polskiego narodu, który odrodzi się na wiosnę.
Złoty róg – symbol sprawy narodowej i straconej szansy.
Czapka z piór – symbol niedojrzałości, wyboru własnej sprawy ponad narodową.
Kosy postawione na sztorc – odwołują do mitu kosynierów.
Widoki tatrzańskie – symbol piękna polskiej przyrody.
Na symbol zwykle wybierane są elementy, które można odczytać na więcej niż jeden sposób.
Symbolizm to kierunek w sztuce i literaturze europejskiej przełomu XIX i XX wieku, który zakładał, że do tego, co nieuchwytne i niewyrażalne można dotrzeć za pomocą symbolu. Symbol rozumiany był jako wieloznaczny obraz, który sugeruje znaczenie odbiorcy i otwiera przed nim sieć skojarzeń.