Ateny były zlokalizowane blisko morza i większą wagę przykładano tam do rozwoju floty, podczas gdy zlokalizowana dalej od morza Sparta skupiała się na rozwoju armii lądowej, z której słynęła w całej Helladzie. Ten podział odbijał się na strukturze społecznej obu poleis i miał swoje społeczne implikacje – w Atenach żeglarze i marynarze cieszyli się większym szacunkiem i bogactwem, stanowili też substancjalną siłę w społeczeństwie.
Społeczeństwo Aten w większej części składało się z artystów i filozofów oraz uczonych, podczas gdy w społeczeństwie spartańskim było ich mniej – większą wagę przykładano tam do rozwoju cielesnego, niż duchowego. Nie znaczy to oczywiście, że Spartanie byli ignorantami w zakresie sztuki i nauki. Spartanie zapewniali edukację obu płciom, podczas gdy Ateńczycy tylko chłopcom.
Ateny opierały swoją gospodarkę na handlu, podczas gdy Spartanie na rolnictwie (Sparta kontrolowała duży, jak na polis, obszar lądu o względnie dobrych warunkach do uprawy roślin). W Atenach panowała demokracja, więcej osób cieszyło się statusem obywatela oraz decydowało o sprawach państwa. W Sparcie panowała oligarchia – tylko niektóre rodziny cieszyły się możliwością decydowania o sprawach państwa, podczas gdy nie tylko one miały status obywateli. Obywatele mogli jedynie wybierać króla, gerontów oraz eforów spośród szlachty.
Kobiety w Atenach miały kilka praw, nie miały jednak praw politycznych i dbały o dom. W Sparcie kobiety miały więcej praw – mogły pracować i posiadać ziemię. Ateńczycy lepiej traktowali poddanych sobie chłopów pozbawionych praw obywatelskich. Status biednych chłopów w Sparcie status rzymskiego niewolnika – nie miał on praw, był wyzyskiwany, karany za najmniejsze przewinienia.
Sparta i Ateny to największe i najsłynniejsze poleis okresu archaicznego i klasycznego w starożytnej Grecji. Społeczności te w dużym stopniu różniły się pod względem organizacji życia społecznego i politycznego.