Solonowi bliższe były idee demokracji. Polityk wskazuje, że władza jednostki prowadzi społeczeństwo do upadku, postuluje też współistnienie wszystkich klas politycznych i społecznych. Sam wskazuje, że starał się zbalansować stosunki społeczno – polityczne w polis ateńskim. Reformy Solona położyły fundament pod rozwój ateńskiej demokracji, nie był mu bliski ustrój oligarchiczny opierający się na władzy wąskiej grupy, najczęściej arystokracji.
Reformy Solona, wprowadzone w 594/3 r. p.n.e., utorowały drogę ku rozwojowi demokracji ateńskiej.