Polityka Gomułki wobec Kościoła katolickiego różniła się w stosunku od tej z okresu stalinizmu większą tolerancją wobec Kościoła i ruchami takimi jak przywrócenie nauki religii w szkołach oraz wypuszczeniem na wolność prymasa Wyszyńskiego, jednak nadal charakteryzowała się represjami w stronę Kościoła, ze ścian w klasach szkolnych zdejmowano krzyże, likwidacją kościelnych szkół i odmową zgody na budowę nowych kościołów.
W 1960 r. zniesiono wolne od pracy dni przypadające 6 stycznia i 15 sierpnia, czyli katolickich świąt Trzech Króli i uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Władza pomimo chwilowego ocieplenia stosunków z Kościołem zdawała sobie sprawę, że jest on instytucją, która stanowi punkt głównego oporu społecznego, dlatego starano się ją zwalczać.