Zakony żebracze powstały w odpowiedzi na zepsucie moralne kleru i miały promować życie w ubóstwie oraz pomoc bliźnim.
Powstałe w XIII w. zakony żebracze zmieniły sposób w jaki postrzegano dotychczas religię i kler. Mnisi, którzy zwykle żyli w odcięciu od świata, teraz wyszli na ulice i zaczęli faktycznie pomagać zwykłym ludziom.