Reforma gregoriańska przeprowadzona w drugiej połowie XI w. przez papieża Grzegorza VII miała na celu zmniejszenie rozwiązłości kleru, kontynuację reformy klunickiej i położenie podwalin pod pozycję papieża w chrześcijańskiej Europie (cezaropapizm).
Reforma Grzegorza VII miała na celu ukrócenie rozwiązłości moralnej kleru i przywrócenie dyscypliny w zakonach. Celem tych działań było wzmocnienie pozycji papiestwa.