W wyniku lokacji miasto było budowane według pewnego schematu. W przypadku miast znajdujących w głębi lądu stosowano prawo magdeburskie a w przypadku potowych, lubeckie.
Przywileje lokacyjne zaczęły być nadawane miastom od XII-XIII w. W ich wyniku spora część dawnych grodów przekształciła się w prężnie rozwijające się ośrodki miejskie.