Argumentami przemawiającymi za podpisaniem porozumienia z ZSRR były:
● fakt, że Polska nigdy formalnie nie znajdowała się w stanie wojny z ZSRR;
● zmiany w sytuacji międzynarodowej – sojusz z ZSRR zawarła w 1941 r. Wielka Brytania, a Churchill naciskał na Polskę, by zrobiła to samo;
● potrzeba pomocy Polakom uwięzionym na terytorium ZSRR;
● chęć utworzenia polskiej armii w Rosji.
Dzięki podpisaniu porozumienia ze Związkiem Radzieckim przywrócono stosunki dyplomatyczne z tym krajem i zapowiedziano wspólną walkę przeciwko III Rzeszy. Zniesiono pakt Ribbentrop-Mołotow, ale ZSRR nie zadeklarował uznania polskiej granicy obowiązującej przed wojną. Dzięki porozumieniu zaczęto tworzyć Armię Polską na terenie ZSRR pod dowództwem generała Władysława Andersa. Żołnierzami stali się polscy jeńcy przebywający w sowieckiej niewoli, a także cywile z więzień i łagrów.
Podpisanie porozumienia z ZSRR, choć niepopierane przez część polskiego rządu na uchodźstwie, było wynikiem zmiany sytuacji na arenie międzynarodowej. Naciski w tej sprawie wywierała m.in. Wielka Brytania. Efektem porozumienia miała być normalizacja stosunków z ZSRR. Polacy mieli w tym także inny cel: utworzenie armii na terenie Związku Radzieckiego oraz pomoc polskim jeńcom i więźniom.