Przykładowe rozwiązanie:
François l’Olonnais to jeden z najsłynniejszych piratów. Urodził się około 1630 roku w Les Sables-d’Olonne, zmarł w 1669 r. w dzisiejszej Panamie. Uchodził za niebezpiecznego człowieka. Karierę zaczynał jako sługa francuskiego gubernatora Tortugi. Po skończeniu kontraktu i początkowych niepowodzeniach – rozbicia jego okrętu na brzegach Jukatanu – rozpoczął zbieranie ludzi i ruszył na walkę z Hiszpanami.
W 1666 roku w cieśninie Mona zdobył szesnastodziałowy galeon wraz z ładunkiem cennego kakao. Jego grupa atakowała miasta i wsie, m.in. zajęła wioskę na Kubie. Wysyłane przeciwko niemu okręty hiszpańskie nie dawały rady i mimo przewagi hiszpańska marynarka ponosiła klęski. W 1668 odniósł jedno z największych sukcesów – zdobył miasto w dzisiejszej Nikaragui – Granadę. W tym roku siał postrach na Karaibach – napadał na miasta oraz je oblegał.
Poszukując kolejnych okrętów, które mógłby przejąć, wyprawił się aż do zatoki Darien – tam on i jego grupa została wymordowana przez Indian. Jego okręty miały używać bandery kościotrupa.
Wiele państw wystawiało załogi korsarskie, które miały napadać na konkurencyjne osady i statki. Francja wystawiała załogi korsarskie, które napadały na statki oraz osady angielskie czy hiszpańskie i odwrotnie. Jeden z większych lęków wśród Hiszpanów budził François l’Olonnais, który w latach świetności opierał się marynarce wojennej Hiszpanii, przejmując znacznie większe galeony.