Według postanowień soboru trydenckiego prawdy wiary miały pochodzić z Biblii, zarówno z ksiąg Starego, jak i Nowego Testamentu oraz tradycji dotyczącej wiary i moralności.
Sobór trydenckitrwał z przerwami w latach 1545–1563 i stanowił odpowiedź na rozpowszechniającą się w Europie reformację. Obrady miały na celu przywrócenie autorytetu Kościoła katolickiego i były jednym z działań inicjujących kontrreformację.
Podczas soboru m.in.:
· na proboszczów nałożono obowiązek prowadzenia metryk, które miały zawierać informacje dotyczące chrztów, ślubów czy pogrzebów osób należących do danej parafii;
· ustalono, że biskupi mieli od tej pory nadzorować pracę proboszczów podlegających pod ich diecezję;
· zwrócono uwagę na brak dyscypliny i wykształcenia wśród duchownych, dlatego powołano instytucje zajmujące się szkoleniem kandydatów na przyszłych księży (seminaria duchowne);
· zadbano o jednolitość ksiąg obejmujących Biblię i przepisów liturgicznych;
· zakazano łączenia stanowisk kościelnych;
· uznano Biblię i Tradycję Kościoła za równoważne źródła wiary;
· potępiono indywidualne interpretowanie Pisma Świętego.